Şahıs Ekleri: Göktürkçede iki türlü şahıs eki vardır:
1. Bilinen geçmiş zaman ve “-sIk” ekiyle yapılan gelecek zamanda kullanılan şahıs ekleri: “-m”, “ŋ~-g”, “-Ø”, “-mXz”, “- ŋXz ~ -gXz”, “-Ø” Bu ekler iyelik eklerinden geldiği için, iyelik ekleriyle aynıdır.
2. Geniş ve gelecek zamanlarda kullanılan şahıs ekleri: “men”, “sen”, “Ø”, “biz”, “siz”, “Ø” Bunlar da şahıs zamirlerinden geldiği için, şahıs zamirleriyle aynıdır.
Kipler:
• Bilinen Geçmiş Zaman: 1. ve 2. şahıslarda “-DX”; 3. şahısta “-DI” ekiyle kurulur. “l, n, r” ile biten fiil tabanlarından sonra ekin “-t”li, diğer durumlarda “-d”li biçimi kullanılır: “tidim” (dedim), “birtim” (verdim), “sakıntım” (düşündüm), “ötüntüm” (arz ettim), “içikdiŋ” (tâbi oldun)
• Öğrenilen Geçmiş Zaman: “-mIş” ekiyle kurulan öğrenilen geçmiş zamanın bengü taşlarda sadece 3. şahsına rastlanır: “timiş”(demiş), “ögleşmiş” (danışmış), “sökürmiş” (çöktürmüş)
• Geniş – Şimdiki Zaman: Göktürkçede geniş ve şimdiki zaman ayrılmamıştır. Bu kip sözün gelişine göre bazen geniş, bazen şimdiki zamanla Türkiye Türkçesine aktarılır. Olumlu geniş zaman eki “-Ar” ve “-Ur”; olumsuz geniş zaman eki “-mAz”dır. Olumlu geniş zaman eki yerine bazen “-Ir” eki de kullanılır. Ayrıca bu ekin ne zaman “-Ar” ne zaman “-Ur” olacağı da kesin bir kurala bağlı değildir: “birür men” (veririm, veriyorum), “kazganur men” (kazanırım, kazanıyorum), “bilir siz” (bilirsiniz, biliyorsunuz), “körür” (görür, görüyor), “korkur biz” (korkarız, korkuyoruz)
• Gelecek Zaman: Göktürkçede gelecek zaman iki türlü kurulur. Birincisi “-DAçI” ekiyle kurulur: “ölteçi sen” (öleceksin), “olurtaçı sen” (oturacaksın) Olumsuz çekimde bu ek “-çI” biçimindedir: “yaramaçı” (yaramayacak) Diğer eke göre daha az kullanılan ikinci çekim “-sIk” ekiyle kurulur: “ölsikiŋ” (öleceksin)
• Emir Kipi: Emir kipinde her şahıs ayrı bir ekle gösterilir. 1. Tekilde “-(A)yIn”; 2. tekilde “-Ø”; 3. tekilde “-zU(n)”; 1. çoğulda “-(A)lIm”; 2. çoğulda “-(X)ŋ”; 3. çoğulda “-zU(n)” eki kullanılır. Teklik 2. şahısta ek kullanılmaz; fiil tabanı doğrudan doğruya teklik 2. şahıs emri ifade eder: “tegeyin” (ulaşayım), “tıŋla” (dinle), “barzun” (gitsin), “kabışalım” (kavuşalım), “barıŋ” (gidin)
Birleşik Çekim: Köktürkçede birleşik çekimin hikâye ve rivayet şekilleri vardır. Hikâye, “er-” fiilinin bilinen geçmiş zamanıyla, rivayet “er-” fiilinin öğrenilen geçmiş zamanıyla yapılır. “Er-”, “i-” fiilinin Göktürkçedeki aslî biçimidir.
• Hikâye: “bolmış erti” (olmuştu), “tegmiş erti” (değmişti), “kelürür ertim” (getirdim), “bayur ertimiz” (bağlıyorduk), “kaltaçı ertigiz” (kalacaktınız)
• Rivayet: “yorıyur ermiş” (yürüyormuş), “yagutur ermiş” (yaklaştırırmış), “olurur ermiş” (oturuyormuş), “yorıtmaz ermiş” (yürütmezmiş)
